Selama ini, kebanyakan orang berfikir, bila saja sebut 'makan', spontan ia terkait atau dikaitkan dengan 'perut.' Minda kita secara otomatis(kata bahasa Indonesia) menjana kata 'perut' bila rangsangan yang diberi ialah 'makan.'
Sebenarnya, selain makanan yang tempat sinonimnya ialah perut, ada dua jenis lagi makanan yang juga dimasukkan ke dalam dua bahagian dalam tubuh badan kita.
Situasinya
Makanan yang kita makan dan minum tujuannya ialah untuk pembentukan sel2 tubuh badan. Untuk tujuan maintain atau tumbesaran fizikal tubuh. Orang yang kurang makan, tubuh badannya kurus kering tak berapa berisi. Sebaliknya, orang yang banyak makan, tubuh badannya jadi gemuk dan besar. Makan untuk tumbesaran tubuh ini terbahagi kepada dua jenis . makanan yang berkhasiat dan makanan yang jenis beracun. Makanan yang berkhasiat sudah tentu boleh menyebabkan badan jadi sihat dan cergas. Tetapi, makanan yang beracun boleh merosakkan tubuh badan, malah hingga membawa maut.
Selain perut, yang perlu diisi dengan bahan makanan, satu bahagian lagi ialah otak. "HahH??? Otak pun nak diisi makanan??? Biar betul ni Didin..???" Ya. Memang betul. Otak sangat-sangat memerlukan makanan. Jenis makanannya ialah; maklumat, ilmu, pengetahuan dan pengalaman. Sebagaimana perut yang kena diisi saban hari, otak juga sangat baik kalau diisi sekerap yang boleh. Lebih banyak makanan diberi kepada otak maka lebih bijaksanalah empunya otak. Hanya bezanya dengan tubuh badan, makanan bagi otak tidak menyumbang kepada perubahan fizikal, tetapi ia menyumbang pula kepada kecerdasan dan kebijaksanaan serta daya berfikir yang tinggi. Cuba anda bayangkan, bagaimana kalau otak tidak diberi makan? Apakah gelaran yang biasa kita beri kepada orang-orang yang otaknya tidak mendapat makanan yang secukupnya ?
Seperkara lagi, kalau makanan bagi perut ada yang berkhasiat dan ada yang beracun, maka makanan bagi otak juga sama, ada yang berkhasiat dan ada juga yang beracun. Makanan berkhasiat bagi otak ialah maklumat2, ilmu dan pengetahuan yang boleh menyumbang kepada kemajuan dan kejayaan. Manakala jenis makanan beracun bagi otak ialah yang biasa kita sebut sebagai bahan2 pornografi, bahan2 anti agama, bahan2 anti budaya dan adat resam, dan pelbagai lagi maklumat2 yang negatif serta boleh membawa natijah negatif kepada kehidupan.
Bahagian ketiga yang perlu diberi makan ialah hati. Makanan bagi hati bersifat amalan. Jenis-jenis makanannya ialah seperti; Berzikir, bertasbih dan bertahmid. Bersabar, bertolak ansur, perasaan marah, rasa benci, kasih sayang, suka, duka, dan seumpamanya.. Orang-orang yang rajin beramal ibadat adalah orang-orang yang rajin memberi makan kepada hatinya dengan makanan hati jenis yang baik dan berkhasiat. Begitu juga orang-orang yang mengamalkan sifat2 sabar, baik hati, penyayang, pemurah, insaf, khusyu dan tawadhuk. Sebaliknya, orang yang agresif, tidak sabar, bengis, pemarah, garang, dengki, dan sebagainya adalah orang-orang yang suka memberi makanan kepada hatinya dengan makanan yang beracun.
Moralnya
Ingatlah bahawa terdapat tiga bahagian dalam tubuh badan kita yang sangat memerlukan makanan dan perlu sentiasa diberi makan iaitu; perut, otak dan hati. Jika diabaikan salah satu daripadanyapun sudah cukup memberi impak yang besar dalam kehidupan kita.
Pengajarannya
1. Bagi tujuan kesihatan dan kecergasan fizikal badan, sentiasalah memakan makanan yang berkhasiat dan halal.
2. Bagi tujuan kebijaksanaan dan kejayaan, membacalah sebanyak mungkin dan merantau, meneroka dan mentelaahlah sebanyak mungkin demi mendapatkan maklumat ilmu dan pengetahuan sebanyak yang boleh.
Ada seseorang bijakpandai yang berkata; "sesiapa yang mendapat maklumat yang pertama(1st hand information), maka dia telah mendapat kuasa yang boleh mempengaruhi kejayaan mahupun kegagalan orang lain."
3. Bagi tujuan menjadi insan yang kamil, amalkanlah sifat2 yang baik demi kesejahteraan dan keharmonian hidup fiddunya wal akhiroh..
(Bersambung.................nantikan sambungannya di catatan akan datang.....)
No comments:
Post a Comment